Li lanterne

Laura e li secrete del lanterne in li nive In esset un véspere frigid in li decembre e li unesim flores de nive dansat in li aere quande Laura esset sur li via del scola a hem. Por Laura nu li max bell seson del annu hat comensat: Crist-nascentie! Ma ho-annu it sentit altrimen. Desde Marina, qui esset li max bon amoca de Laura ha translocat a un altri cité, Lauta havet li sentiment que alqúo mancat. "Fórsan yo es tro old por li mague de Crist-nascentie", ella murmurat pianimen ella ludet football con un litt bul de nive. Ma eante li litt strada detra li parc, Laura perceptet alquó strangi. In li medie del abandonat allé un ancian lanterne lucidat, benque null altri lanterne iluminat li stradette. Elle aproximat se curiosimen. Li lanterne ne solmen scintillat aurinmen, ma it mem pulsat quam it vell pulsar. Subitmen Laura audit un dulci vide: "Esque tu besona un litte magie de Crist-nascentie, Laura?" Laura terret e retrosaltat: "Qui es ci?" "It es yo, li lanterne o plu precisi li guardian del miracul de Crist-nascentie", li voce respondet calm. Laura palpebrat íncredentmen: "Lanternes ne posse parlar. Yo es certmen solmen tro fatigat." "Ho yes, naturalmen yo posse parlar! E yo crede que tu manca alquó, Laura. Fórsam yo posse auxiliar te retrovat to quo tu manca." Benque Laura esset tre astonat e timet un poc, li curiositá del puella esset plu fort quam li timore e ella questionat: "E qualmen tu vole far to?" "Yo va dar a te un tache", li lanterne explicat. "Si tu soluet it, tu va vider que li magie de Crist-nascentie ne quande va desaparir, índependentmen de tui etá." Laura inclinat li cap, benque ella esset íncert, quo va expectar la: "Bon, quo yo deve far?" "Tu deve trovar tri coses: un donation, quel es creat sin pecunie, un perdit esperantie e un subride, quel alcun besona.". Ante que Laura posset questionar alquó, subitmen li lanterne ne lucidat plu e tacet. Li strada esset denov obscur e li puella stat sol in li nive. Ye li sequent die Laura comensat su sercha. In prim ella constructet un litt donation por su vicina seniora Gruber, qui esset trist e sovente sol pos li morte de su marito. Laura plicat un litt ángel ex papere, quel ella ornat con splendore e colores. Quande Laura aportat a su vicna li ocules de seniora Gruber brillat pro joya. "Esque tu ha fat to self? Ho, qual bell! Mersí, Laura", ella dit subrident. To esset li unesim signe: li donation sin pecunie. Nu ella devet trovar un perdit esperantie. In li posmidí Laura visitat li parc, in quel ella sovente hat ludet con su amica Marina. Ta ella trovet un litt púer, qui desesperat serchat a su can. "Mi can ha forcurret! Yo ne trova it plu!, il singlutat. Lisa auxiliat le serchar li can e pos un hor ili trovat li animale detra un arbuste, quel esset covrit per nive. Li púer inbrassat su can e esset tre felicimen. Nu anc li duesim signe esset realisat: li perdit esperantie. Durant li véspere reflectet pri li ultim signe – un subrise, quel alquí besona urgentmen. In ti moment Laura devet pensar pri su seniori fratre Ben. Il ne standat bon desde quelc semanes, pro que il fallit in un exámine important in li scola. Laura frappat al porta del chambre de Ben e sedentat se apu il. "Tu deve saver", ella comensat, "malgré to tu es li max bon fratre dil munde. E yo paria tu va certmen successar in li exámine ye li sequent vez." Ben suridet por li unesim vez desde dies e dit: "Mersí, Laura. To significa mult a me." Ye li sequent véspere Laura eat denov al allé e vermen. Li lanterne lucidat denov! "Tu ha trovat li tri signes", dit li leni voce. "Un donation, un esperantie e in subrise – to es li ver magie de Crist-nascentie! Li magie de Crist-nascentie es format per donar joya a altri persones." Laura subridet. Ella sentit se subitman plu levi quam si li lanterne vell haver rason. "Mersí", ella dit, ma quande ella palpebrat li lanterne hat desaparit. Desde ti die Laura savet, que li magie de Crist-nascentie ne es li donationes o li multicolori luces, ma in li litt coses queles on fa por altri persones. E in ti annu Crist-nascentie esset plu bell quam antey.