Pia e la Kabano en la foresto
Da Valodnieks
Me odias la autuno-vakanci pro ke preske sempre la vetero esas ja kolda e pluvoza, ma mea gepatri persistas ke ni voyajas e pasas semano altraloke. Ed ube? No, ne en varma lando kun maro e suno quale mea amikini, ma en nia Germania irgube en la ruro. Mea genitori esas stranja, ka ne?
E cafoye esis itere tale! Ni vehis a mikra izolita vilajo en granda foresto. Mea gepatri lokacis vakanco-apartamento por ni ye la bordo dil vilajo. Densa foresti cirkondas la vilajo. Pro to esas vere obskura en la vilajo. Adminine me havas mea propra chambro e ne mustis dormar en la sama chambro quale mea genitori.
Kande ni esis en la restorerio mea genitori konversis kun olda viro ed il naracis longe pri ne-explikebla stranja fenomeni en la vilajo e pri fantomi en la foresto. Omna turisti askoltis kun granda intereso. Il emfazis ke li naraci ne esas skribita, ma nur vocale transmisita de un a l'altra generacion.
Me ja sempre havas granda intereso pri tala fenomeni. Me tre prizas lektar horor-rakonti e me sekrete regardas horor-filmi, me ne vere kredas ke fantomi existas lore. Ma ca vakanco chanjis omno.
Dum la unesma dii di nia vakanco ni facis longa promenadi en la obskura foresti. Esis dum la duesma nokto. Mea genitori ja dormis, me ankore vigilas. Mea fenestro esis apertita e me askoltis la bruisado dil foresto.
Subite me audis susuranta voco en la foresto. Komence esis deslaute ma divenis plu e plu klare e laute. "Pia venez a ni! Vi ja vartas por tu!" To vere esis timoroza, ka me sonjis? Me pinchis me ye la brakio. Aua, me sentis la doloro, do me ne sonjis. Me certe ne esas pavorema, ma kuriozega. E pro to me decidis examenar de ube la voco venis. Me metis me, prenis mea smartfono ed insinuis su ek la domo. Mea genitori dormis tre profunde, forsan pro ke li drinkis botelo di vino hiere.
Kande me apertigis la pordo. La koldeso e la obskureso di la nokto cirkumis me. Ed itere la voco vokis mea nomo. Me sequis la voco aden la foresto. Me tote volis examenar kad omna ca rakonti dil olda viro esis vera. Il naracabis pri misterioza lumi, voci ed pavoriganta bruisi. Deo dankesez ke mea smartfono havas lampeto. Per la lampo me povis vidar tra la obskura foresto.
En la nokto la arbori aspektis quale gigantala monstri, omnube esis stranja bruisi. Branchi krakis, la vento movigis la arbori. La rami aspektis quale brakii qui volis kaptar me. Ma la maxim pavoroza esis la voco. Esis quale la arbori ipse parolis. La foresto esis tanta densa, ke la arbori velizis la steli. Me sequis la susurado plu e plu profunde en la foresto.
Me esis en densa nebulo e me lentigis mea pazi. Subite me atingis kabano ek ligno. Semblis a me ke la susuro venis de la kabano nun. Me vokis: "Saluto, kad esas ulu hike?" Pos kelka sekundi di kalmeso mi audis deslauta ridacho en la kabano. To furieskis me e me obliviis mea timo ed iras vers la kabano. Me frapis ye la pordo, ma nulu respondis, do apertigis la pordo. La krakanta pordo ne havis seruro.
Ulo ne esis en ordino. Interne la kabano esis nur obskureso e kalmeso ed anke la susuro ne esis audebla plu. Ma la kabani chanjeskis. La parieti moveskis su e pavoriganta ombri dansis cirkum me. Semblas a me ke me imersis en altra mondo, qua esis plena de sekreti e danjeri. Me stacis en la mikra kabano askoltante la susuranta ombri.
Ma subite aparis nubi ek la obskureso dil kabano. La krakanta pordo klozis su ipsa kun lauta bruiso. Me ne povas apertigar ol ipsa. La spiriti naracesis a me ke li esis la spiriti dil obliviata naraci e perdita anmi. Lia voci esis en mea kapo e li naracis a me omno pri ca maledikata loko. Li plendis pri sua vivo e morto e li kriis ke li odias omna vivanti. Li esis hike en la kabano kaptita. Li naracis a me ke la kabano esis la hemo di sorcistino. E li insistis ke mi restez hike che li. Nun me perceptis la granda danjero. Me petreskis por kelka minuti e ne povis movar me.
Me uzis omna mea mentala energio por ekpulsar li spiriti ek mea kapo. Me pensis pri mea idei e projeti en mea vivo, to quon volas ankore facar en la mondo. La landi e loki quin me volas vizitar en la futuro e me anke pensis a mea familio, mea matro e mea patro. Me sentis ke la mentala ungli dil perdita anmi febleskis. Me springis a la pordo e vere nun me povis apertigar ol. Me kuris tam rapide kam me povis ek la kabano. En la kabano me audis la furioza kriado dil spiriti. Me audis li klamante: "Retrovenez Pia! Ni devoros tua anmo por dolcigar nia doloro!"
Me ne turnis me e vere la voci en me kapo deslauteskis plu e plu. Finfine me atingis la bordo dil foresto. Me sentis ke la spiriti restis en la obskureso dil foresto. Li ne esis plu kapabla persequar me o mem vokar me. Me respiris laute, mea tota korpo kovrita per kolda sudoro pro ke me hastis tra la obskura e kolda foresto. Mea kordio palpitis forte e rapide. Me iris a balno-chambro por lavar me. Me regardis sur la ekrano di mea smartfono ke esis 1:34 kloki en la nokto. Nun me sentis granda fatigeso e me iris dormar. Me dormeskis tre rapide e dormis sen sonjar.
Mea matro vekigis me ye kloki nin en la matino per frapado ye la pordo di mea chambro. Me lavis mea vizajo e vestizis me. Me ne savas plu ka mea aventuro en la nokto esis vera o nur koshmaro. Me decidis ke me ne naracis la tota afero a mea genitoroi, ma ma propozis a li promenado tra la foresto. Me dicis ke me trovis hiere kabano en la foresto. Me ofris a li ke me montras a li la voyo vers ol. Mea genitori esis tre kurioza e joyis su.
Me pensis ke me ankore savas exakte la voyo a la kabano, ma ne trovis ol plu. Nek dum nek dum ta dio nek dum la nexta dii. La kabano desaparis e forsan ol existis nur en mea mento en profundeso di mea anmo. Me decidas ke me durigas explorar ca sekreta mondo di fantomi e spiriti en la futuro.
